Zoals in de tien geboden, vinden we ook bij de yogafilosofie het voorschrift van asteya of niet stelen. Het is een evidentie en samen met de wet van karma (what goes around, comes around) lijkt het erg logisch en niet moeilijk om deze yama te respecteren. In de filosofie gaat het natuurlijk, zoals bij de andere yama's, niet enkel om materie, maar ook niet stelen in gedachten of met woorden. Bijvoorbeeld: jaloezie, tijdsbeslag leggen op een collega door je werk op hem of haar af te schuiven, iemands aanzien willen bezitten of plagiaat plegen,...
Enkele jaren geleden werden we tweemaal bestolen. Het voelde heel ongemakkelijk om bestolen te worden. Toen ik het ontdekte, kreeg ik het opeens heel warm, mijn hart ging tekeer en ik voelde boosheid, twijfel en teleurgesteldheid.
Van waar kwamen deze emoties dan? Oneerlijkheid, angst voor verlies, bescherming van wat enkel mij toekomt, hebberigheid,... gehechtheid.
Wat mij in dit thema erg intrigeert is de natuur.
De natuur schenkt ons alles wat we nodig hebben en wij nemen maar en nemen maar.
Soms lijkt het wel of we stelen van de natuur!
Bomen omhakken om hout voor vuur of voor een mooie vloer in huis, lucht vervuilen met onze auto's, overproductie en overconsumptie van voedsel...
en de natuur blijft schenken, hoeveel wij ook maar nemen...

De natuur schenkt zonder iets terug te vragen!
In principe behoort niets ons toe. We zijn gekomen zonder iets en zullen gaan zonder iets. Dus in feite is alles wat we in dit leven vergaren een geschenk.
Als we alles wat we verbruiken, ons toe-eigenen, gebruiken of krijgen, zouden zien als een geschenk zouden we dan niet minder nemen, dankbaarder en minder gehecht zijn?
Een beetje zoals Sinterklaas, de heilige man geeft zonder iets terug te verwachten! Enkel aan brave kindjes, die niet hebberig zijn natuurlijk! :-)
Zet voor een keer nog eens je schoentje en zie het leven als een geschenk.... Instant happiness!

Asteya - niet stelen - Zie het leven als een geschenk
Dank u, Sinterklaasje!
YXO,
Vicky