Ahimsa

Dag lieve yogi's en yogini's,

de eerste maand van het nieuwe schooljaar zit er weeral op. De nieuwe reeks van mijn yogalessen is ook weer gestart. Dankbaar dat ik weer een mooie groep yogini's kan bereiken en verrijken met yoga.

Inderdaad verrijken, want beweging is zo belangrijk en zeker bewegen op een verantwoorde manier. Bij viniyoga bouwen we elke houding stelselmatig op gedurende de lessenreeks en ongewone houdingen worden tijdens elke les ook voorbereid en gecompenseerd. Naast deze lesopbouw is het ook belangrijk om te oefenen op je eigen ademritme, zodat je kan voelen en luisteren naar wat je lichaam je te vertellen heeft. Daardoor kan je oefenen zonder over je grenzen te gaan.

"Oefen met de juiste inspanning zonder je lichaam te kwetsen, op het ritme van jouw adem. En dat is het verschil tussen yoga en gymnastiek."
                                                                                                     Flor Stickens, yogaleraar


Zonder te kwetsen, geweldloos: ahimsa! Eén van de leefregels van Pantanjali
en het eerste voorschrift van de Yama's en de Niyama's.

Wat zijn de Yama's en de Niyama's? De tien morele houdingen van een yogaleerling. Onderdeel van het achtvoudige pad van yoga volgens Patanjali.

Ahimsa (geweldloosheid) is een Yama of een morele weigering - onthoud je van geweld.

Gemakkelijk,...
ik vecht niet,
ik schiet niemand een kogel door het hoofd  - want ik heb trouwens geen geweer :-)
ik ben geen terrorist,
ik spuit geen graffiti op de gevel van de buren,
ik scheld niemand uit,...
ik eet wel vlees, maar de slager dood dat dier... dus niet mijn schuld!
Dus huppekee... op naar de volgende Yama!

Of toch niet? Als je even verder nadenkt over wat geweld eigenlijk is...

Geweld wordt omschreven als: met daden, in woorden of gedachten andere (levende) wezens of jezelf schade aanrichten.
Geweld komt voort uit té graag iets willen doen, hebben of zijn...omdat dit door het ego gestuurd is en niet vanuit het hart komt.

Hoe vaak maak ik me niet boos op mijn kinderen: "doe nu eindelijk je jas en schoenen aan, hoeveel keer moet ik het nog zeggen! 
(want anders komen we te laat en dat wil mama niet)
Heb je als eens toegekeken als er snoepjes worden gestrooid bij een carnavalstoet? Ze willen allemaal alle snoepjes.
Hoe vaak maak je niet in gedachten een sarcastisch grapje of oordeel je over anderen?
Heb je jezelf al eens uitgehongerd omdat je te graag die vakantiekilo's kwijt wil?
Hoe dikwijls oordeel je niet over jezelf omdat je je verwachtingen te hoog legt.
En hoe vaak ga je over je eigen grenzen heen om toch maar geliefd te zijn, wat gaan ze anders van me denken, dat ik niet wil helpen,....
en ga zomaar door....  
Dus ja... ik blijf nog even focussen op ahimsa :-)

Tijdens mijn yogalessen reik ik deze voorschriften ook aan mijn yogi's aan:
"Oefen geweldloos, neem tijdens het oefenen je lichaam waar en ga niet verder dan wat voor jou mogelijk is. Wees bewust van jouw grenzen. Oefen ontspannen tijdens de inspanning. Observeer je adem, zonder te oordelen over kort, diep, oppervlakkig of lang...het is wat het is op dit moment..."    

En omdat we het principe van ahimsa respecteren, is yoga geen competitie!
Want als jouw yogi-buur geweld op zijn lichaam pleegt om toch maar met de hand tot aan de grond te komen... en wil je toch beter zijn dan je buur...
dan zit je volgende week met een blessuur...  (haha dat rijmt!)

Dus observeer jezelf - ook naast je yogamat - zonder te oordelen! Wees bewust van jouw daden, woorden en gedachten. Merk je ook bij jezelf af en toe een beetje geweld op. Ga dan achter de oorzaak aan en besef dat je elke vorm van geweld kan omkeren in geweldloosheid.

"Be the change you want to see in the world.  Study more and be compasionate!"
                                                                                                                                      
                                                                                                                         Dalai Lama








Geweldloze groetjes,

YXO,
Vicky

Het glaasje was vol

Lieve lezer,

het is een tijdje geleden dat ik nog een blog heb gepost. Ik zal je vertellen hoe dat komt. Ik ervaar in mijn leven periodes waarin alles gaat in een flow, vibe of via een gestroomlijnde energie. Dat zijn periodes waarin je het leven helemaal omarmt en er volledig in op gaat, je wordt geïnspireerd door wat je ziet, doet, voelt en door de mensen die je tegenkomt. Deze periodes gaan gepaard met een onstopbaar enthousiasme.  

Een nieuw product ontwikkelen op het werk, yogales geven, een blog schrijven,... allemaal heel inspirerend. Maar daarnaast heb je ook nog een gezin, familie en vrienden, ander werk dat om aandacht vraagt...

"Ja, dat verjaardagsfeestje doen we er nog wel bij..."

"OK, ik ga wel naar de afspraak met de bank... "
"Produkt lanceren op een beurs, allemaal geen probleem..."

Grenzen werden verlegd, maar niet bewaakt. Het glaasje geraakte vol. 

En natuurlijk is het niet erg om een vol glas te hebben, de vraag is hoelang kan je dit glaasje omhoog houden. In het begin lukt dit gemakkelijk, maar na een tijdje begint je arm pijn te doen, je schouder,... Je humeur, je denken en je enthousiasme worden aangetast, je wordt moe en je inspiratie daalt onder het vriespunt. Dit is het effect van stress... ook al kwam de stress initieel van iets goeds voort.

Op een bepaald moment voelde ik dat ik inspiratieloos werd. Dit was de "trigger" om een stapje terug te zetten en eindelijk die lang verwachte vakantieplannen ook echt waar te maken. Een kans om te herbronnen, terug in contact te komen met mezelf en verbinding te maken met kinderen en partner. We kozen er dus bewust voor om langere tijd, ver weg en enkel met ons gezin te gaan. 

Mijn holiday list was low profile, de simpele dingen:

- een boek lezen

- kokosnoot drinken onder een palmboom

- yoga

- spelen met de kinderen
- som tam (papaya salad), koaw niao mamuang (sweet sticky rice mango), soft shell crab,... eten

- niet werken

                                                

check, check, check...                                                      
uiteindelijk heb ik 2 en een half boek uitgelezen, lekkere kokosnoten leeggedronken - is trouwens ook lekker met een scheutje rum erin :-) , nog lekkerder gegeten, uren mens-erger-je-niet gespeeld, duikspelletjes, handstand in het water, enkele yogalessen, plaatselijke fauna en flora bewonderd, paardgereden, strandwandelingen gemaakt, grotten bezocht, tempels bekeken, lekker geluierd...

Kortom volledig losgekomen van het verstikkende net van de dagelijkse sleur.
Met een nieuw gevoel, dichter bij mezelf en mijn gezin, klaar voor meer verbondenheid met de mensen en liefdevoller omgaan met mijn grenzen en situaties in het algemeen.

Mijn voornemen is om zinvol toeval meer toe te laten in mijn leven en minder dwangmatig alles te plannen. 

Alles komt op zijn tijd en vertrouw op je gevoel...

YXO,

Vicky

ps: heerlijke thaise gerechten zelf klaarmaken?
http://www.rachelcooksthai.com/mango-sticky-rice/

 

ps: heb je ook het gevoel dat jouw inspiratie, vitaliteit en positief denken ver onder het nulpunt liggen? Maar heb je niet voldoende tijd en/of middelen voor een lange vakantie? Bekijk dit dan eens: een ontspannend weekend met yoga en persoonlijke ontwikkeling in een natuurlijke omgeving. Toegankelijk voor iedereen!