Mijn stiltereis

Liefste Lezers,

Een onderdeel van mijn vijfjarige yogaopleiding is een stiltereis. Mijn medestudenten en ik gingen dus 5 dagen in stilte onder begeleiding van onze leraar, Flor Stickens. Flor is een zeer wijs man, die heel veel yoga ervaring heeft en we leren bij hem Viniyoga (voor het oefenen van de houdingen en ademhalingen) en meditatie volgens de traditie van de Himãlaya-monniken. Deze combinatie is volgens hem de beste om verdieping te bereiken. Dit ondervond ik ook op mijn yogapad, dat nu toch al bijna 9 jaar bezig is. Ik had eerder stilte-dagen gedaan, maar dit keer ging het dieper en slaagde ik erin gedurende 5 dagen in complete stilte te gaan. Zonder te praten, te lezen, zonder schermen,... Wat deden we dan wel de hele dag?

Nee, niet luilekker niksen... Volgens de traditie van de Himãlaya's heeft een stiltedag een welbepaalde structuur met verschillende elementen; gaande van dagopening om 6u, meditatie, yogapraktijk, intensieve japa, meditatie, pranayama, meditatief wandelen, yoganidra, nadishodanam ademhaling, meditatie... tot dagsluiting om 21u.

Een klein beetje intens dus, maar super-verdiepend.

Laat ons zeggen dat je op een gegeven moment voorbij gaat aan je ego, je lichaam, je gedachten en zo terug bij de bron komt, wie of wat je in wezen bent.... "terug bij bewustzijn", weg van alle externe prikkels. Een geweldige ervaring, maar ik kan je vertellen dat het niet altijd gemakkelijk was. Eens je in stilte gaat, wordt je natuurlijk nog meer met de mallemolen aan gedachten in je hoofd geconfronteerd.

Gelukkig mochten we wel een notitieboek en pen meenemen om dingen op te schrijven... Ongeveer 5 jaar geleden tijdens één van mijn andere reizen met mijn BFF naar New York  - dat was helemaal geen stiltereis 😄 - kwamen we bij de "Brooklyn art library" en kreeg ik van mijn allerliefste BFF een sketchbook van the SketchBookProject (a traveling library of artists' books created by thousands of people from across the globe) een leeg boekje dus, waarvan ik een "kunstwerk" zou maken. 5 jaar heeft dit boekje naast mijn pc op mijn bureau gelegen en eindelijk had ik een onderwerp voor mijn "kunstwerk": een literair verslag van mijn stiltereis. Welliswaar in het Engels geschreven omdat ik het boekje later kan opsturen naar de Brooklyn art library, het daar gedigitaliseerd wordt en opgenomen in hun permanente en digitale collectie. Hier wil ik alvast met jullie hoofdstuk 2 en 5 van dit boekje delen:

                                       2

Some say silence is golden, some say not every silence has the same sound. But what does silence actually mean? For some it is just shutting up: do not speak. It cuts of interactions in words with the world and people. Only that makes silence so easy, so much more easy, life becomes more simple. You stay closer to yourself and your own experiences, but also confronts you with the thousands of thoughts running through your mind. For some silence means even not to feed the mind, do not react upon your thoughts. Thoughts can take you again away from yourself and your present experience... they can take you to other times, to other places, to other feelings,... not serving you at this moment and able to lead towards depression or anxiety. I do not believe this is what was intended to be Silence. I believe real silence is to be found beyond the world, beyond people, beyond thoughts, beyond the body, beyond the breath,...

It is the quietness within your soul, the reason why you exsist, the energy within, which makes life happen. It is the silence of the one source which observes everything within yourself. It is the silence in the happy moment, the place of contemplation. Like when you experience a real bliss, disconnecting you for one second from the world , the moment of true happiness, this still place connecting you with everything your are or are not. And to find, discover, touch, connect with this place is the purpose of my journey... connect with this Silence.

                                        5

Day 3 of my journey, we are halfway, and yes, the first cracks are showing up. Actually, yesterday evening I was really tempted to take my smartphone and watch some episode on Netflix. So, it hit me: I am kicking- off of Netflix... this really sounds very bad. At 9PM I was lying in my bed, literally lurking at the closet, where I had placed my phone on turn-off mode. This phone gives you acces to the world: the internet, facebook, instagram, whatsapp, e-mail,... and yes... Netflix. I caugth myself thinking: "just looking, nothing else." Yeah, right, when all notifications would pop-up, I was sure I would not be able to resist. So I bravely turned to myself and my personal mantra, trying to reach my consiousness within... and soon I took off to my own Netflix nightmare: a terrorist family drama😨

Het was moeilijk om hoofdstukken te selecteren die een beetje begrijpbaar zouden zijn, vooral omdat er een rode lijn is doorheen heel het boekje met veel verwijzingen etc. Dus ik hoop dat jullie het leuk vonden en niet al te teleurgesteld zijn als jullie mega-drama verwacht hadden :-) Dat was wat ik zelf ook een beetje verwachtte van mijn stiltereis: angstaanjagend, ongemakkelijk en dramatisch. Daarentegen werd het een echte reis naar binnen, weg van dat allemaal, terug naar de bron, terug bij bewustzijn.

Yoga XO,

Vicky

ps: wil je ook eens een stiltereis meemaken? houdt dan de agenda in de gaten

      op www.sevayoga.be/agenda Volgende reis start op 9 augustus 2017.

ps: meer info over de sketchbook project www.thesketchbookproject.com

ps: wil je ook weten waar de Brooklyn Art Library is, neem dan deel aan de "from hipster to yuppie" tour bij Patrick Van Rosendaal van www.beny.be/nl/tours/public-tours/

Nieuw jaar... Happy 2017!

Gelukkig nieuwjaar!
Zo klinkt het overal, iedereen wenst elkaar een gelukkig nieuwjaar en de beste wensen. Vele mensen maken ook goede voornemens.  Een nieuw jaar lijkt wel een nieuwe start, alles is weer mogelijk...

Maar wat betekenen nu die beste wensen, goede voornemens en een nieuwe start?
Dat is voor iedereen erg persoonlijk. Sommigen zijn gewoon al blij als ze een goede gezondheid behouden, anderen hebben een heel master plan bedacht voor het nieuwe jaar.

Persoonlijk houd ik het meestal redelijk simpel. Ik denk na over het voorbije jaar, wat frustreerde me, waar wil ik in verbeteren, wat wil ik veranderen,...
Eventjes eerlijk naar jezelf kijken, soms is het pijnlijk... maar als je juist daar je aandacht aan besteedt, de oorzaak van je lijden aankaart, kan je het ook pas oplossen... even uit je comfortzone komen om verder te groeien en gelukkiger te worden.  Ik denk vandaar dat men elkaar een "gelukkig nieuwjaar" wenst of dat is tenminste wat ik ermee bedoel.

Er waren jaren dat het leek of ik in een schommelstoel zat, er was wel beweging, maar ik bleef ter plaatse staan...uit angst voor verandering?
Dat nieuwjaar werd "verandering" mijn thema.
Het ging van kleine dingen, zoals aan de andere kant van het bed slapen tot grote dingen zoals een huis verbouwen en werken aan mijn conditie. Huilend stapte ik uit mijn comfortzone, maar de verandering was het zo waard.

Dan was er een jaar dat ik ging voor persoonlijke groei. Ik voelde dat ik vastgeroest was in bepaalde denkpatronen, emoties waar ik steeds weer tegen op botste... een heel jaar heb ik dus gewerkt aan mezelf. Elke pijnlijke emotie, frustratie of uitstelgedrag, wat ik in mijn dagelijks leven ervoer en patronen in ontdekte, nam ik mee naar de NEI (neuro emotionele intelligentie) therapie. Heel interessant om te ontdekken waar jouw onverwerkte emoties vandaan komen en vandaaruit te groeien. Het gekke is door te werken aan mijn eigen persoonlijke groei, zag ik ook mijn gezin groeien. Merkwaardig!

Dit jaar neem ik "gelukkig" nieuwjaar gewoon heel letterlijk. Gewoon gelukkig zijn, wat er ook gebeurt. Tevredenheid, berusting, geen drama, geen slachtofferrol,... no nothing! Piece of cake, dacht ik! Op 1 januari zat ik al op de spoed met een snijwonde, die gehecht moest worden en op 2 januari begaf onze verwarming het,... en toch bleef ik positief, knap van mij om zo zwierig met het lot om te gaan, hé?!... Ondertussen zijn we 20 januari - inauguration day, by the way :-) en betrap ik mezelf erop dat ik zachtjes terug wegzak uit het uberoptimisme... is het dagelijkse leven en de sleur de grootste vijand van geluk?

Vanaf nu begin ik simpelweg elke dag met een lach, want blijkbaar heeft glimlachen, gewoonweg het opheffen van je mondhoeken, al een positieve invloed op je geest en gedachten...

Voel je het? geef maar toe dat je het aan het proberen bent :-)
Start je dag met een glimlach!
Gelukkig  2017!!!

Yoga XO,
Vicky

ps: ook zin in persoonlijke groei en wil je eens een NEI-sessie proberen? contacteer me dan voor meer info over mijn therapeute via info@victoriousyoga.be